Bajka o spotkaniu nad źródłem rzeki
Pewnego dnia Dobro i Opatrzność wyruszyły w podróż. Szły razem, mijając pachnące świerki i mgły rozciągające się nad górami. Ich ścieżka doprowadziła je nad źródło wielkiej rzeki – czystej wstęgi wody, która płynąc przez ziemię, miała łączyć dalekie brzegi i serca wielu ludzi.
Pośród zielonych zboczy ujrzały zamek, którego wieżyczki pięły się ku niebu. W jego murach mieszkały Historia i Gościnność. Historia opowiadała o dawnych czasach i ludziach, którzy tu mieszkali, a Gościnność, niczym księżniczka, machała z wieży, zapraszając każdego wędrowca w swoje progi.
Każda z nich kochała ludzi – Dobro za to, że potrafią zmieniać świat nawet drobnym gestem, Opatrzność za to, że umieją ufać, gdy droga staje się niepewna, Historia za to, że pielęgnują pamięć i dzielą się nią z innymi, a Gościnność za to, że każdy człowiek jest dla niej bezcennym darem, niezależnie skąd przychodzi.
Droga do zamku nie była jednak prosta. Wokół murów rozciągała się głęboka fosa, której spokojna woda kryła w sobie tajemnicę. Dobro i Opatrzność zawołały o pomoc, a ich głosy odbiły się echem od górskich zboczy. Echo poniosło wołanie aż do doliny, gdzie mieszkała Życzliwość.
Poruszona tym, co usłyszała, Życzliwość wyruszyła w stronę zamku. Nie niosła skarbów, lecz proste deski, ciepłe słowa i odwagę serca. Z nich zbudowała most – mocny i piękny, po którym Dobro i Opatrzność mogły przejść na drugą stronę.
Tak, u źródeł rzeki, spotkały się wszystkie – Dobro, Opatrzność, Historia, Gościnność i Życzliwość. Rozmawiały długo, dzieliły się opowieściami i słuchały siebie nawzajem, jakby znały się od zawsze. Most, który je połączył, pozostał na zawsze otwarty dla każdego, kto przychodził z sercem gotowym na spotkanie.
A Historia do dziś opowiada o tym niezwykłym spotkaniu każdemu, kto przekracza próg zamku.
Bo góry uczą cierpliwości, fosa – pokory, a zamek – piękna spotkania. Lecz tylko tam, gdzie Dobro, Opatrzność, Historia, Gościnność i Życzliwość stają razem, powstaje więź, która nie zna końca.
I tak właśnie powstała także nasza historia. Najpierw była „Łączy Nas Parafia”, która narodziła się przy Świątyni Opatrzności Bożej w Wilanowie – z małej grupy ludzi, którzy chcieli budować mosty dobra i tworzyć przestrzenie spotkania. Z czasem to doświadczenie rozrosło się, nabrało nowych kształtów i przerodziło w Fundację „Łączy Nas Dobro”.
Dziś wciąż niesiemy w sobie tamten most – most Życzliwości, który pozwala przechodzić ponad różnicami i spotykać się w tym, co naprawdę łączy.
Każde dobro jest unikalne jak linie papilarne. Każdy może odcisnąć swój ślad – wyjątkową cząstkę dobra w sobie. A my tworzymy przestrzenie, w których te ślady spotykają się i układają w jedną wielką opowieść – o budowaniu mostów między bliskimi i dalekimi brzegami, małymi i wielkimi historiami, o człowieku, który spotyka drugiego człowieka.
Nihad Claudia Świerk